Imię stanowi swoistą wizytówkę każdego człowieka. Każdy z nas powinien być dumny z miana, jakie nadali mu rodzice w trakcie rejestracji w właściwym miejscowo Urzędzie Stanu Cywilnego. Istnieje spore grono osób, które uważają, że imię świadczy o cechach charakteru danego człowieka. Jest to oczywisty przesąd, bowiem nie wpływa ono nawet w najmniejszym stopniu na to, jaki jest dany człowiek. Rodzice ochoczo nadają dzieciom imiona, które kojarzą im się pozytywnie. Ponadto częstym wyznacznikiem jest kalendarz.
Matka i ojciec dziecka patrzą wówczas, kto jest jubilatem w dniu urodzenia się dziecka. Nie bez znaczenia pozostaje fakt, że coraz częściej spotykane są imiona pochodzenia zagranicznego. Wskazuje się jednak, że taka praktyka nie powinna mieć miejsca. Istnieje szeroki zasób imion polskich, które brzmią niezwykle dystyngowanie. Jednocześnie nie ma nawet najmniejszych problemów z ich wymową, co byłoby szczególnie stresujące dla samego dziecka, które mogłoby się stać obiektem kpin w szkole czy w innych instytucjach.
Osoby, które nie są zadowolone z nadanego im miana, często pytają o to, czy można zmienić imię. Istnieje taka możliwość i coraz większa liczba ludzi z niej korzysta. Zmiana następuje w trybie administracyjnoprawnym. W właściwym ze względu na miejsce zamieszkania Urzędzie Stanu Cywilnego należy złożyć odpowiedni wniosek. Musi z niego wynikać przyczyna, z powodu której dana osoba nie chce już dłużej nosić danego imienia. To właśnie ten element jest najtrudniejszy, bowiem płytkie pobudki nie stanowią wystarczającego powodu do wydania pozytywnej decyzji w tym przedmiocie.
Najczęściej aprobowany jest fakt, iż dana osoba nie posługuje się swoim imieniem już od wielu lat. Częste są sytuacje, w których używa ona innego imienia, które zdecydowanie bardziej jej odpowiada. W takiej sytuacji urzędnik wyraża zgodę bądź wszczyna dodatkowe postępowanie wyjaśniające. W jego ramach przesłuchiwani są świadkowie z otoczenia wnioskodawcy. Muszą oni jednoznacznie zaświadczyć, że okoliczności wskazane we wniosku odpowiadają prawdzie. Jeżeli ich oświadczenia będą w pełni zgodne, urzędnicy na ogół wydają decyzję o zmianie imienia.
Warto wskazać, że uzyskanie decyzji odmownej nie zawsze musi wiązać się z koniecznością zaakceptowania dawnego imienia. Istnieje rozbudowana procedura odwoławcza, w ramach której możliwa jest zmiana urzędniczego rozstrzygnięcia. Konieczne jest jednak sporządzenie specjalnego pisma procesowego, w którym należy wykazać wszelkie uchybienia, jakich dopuścił się urzędnik stanu cywilnego w trakcie wcześniejszego postępowania.
Jeżeli organ odwoławczy je uwzględni, dopuści zmianę imienia lub zleci przeprowadzenie ponownego postępowania. Ważne jest jednak, aby pismo inicjujące takie postępowanie zostało złożone w odpowiednim, nieprzekraczalnym terminie. Na ogół w większości spraw wynosi on dwa tygodnie od otrzymania decyzji. W wyjątkowych sytuacjach możliwe jest przywrócenie tego terminu, jednakże orzeka o tym organ odwoławczy w ramach swojej dyskrecjonalnej władzy.
Inaczej wygląda sytuacja wtedy, gdy osoba, która chce zmienić imię, jest nieletnia
Wówczas niezbędne jest uzyskanie zgody jej rodziców. Wskazać należy, iż z uwagi na to, że to oni nadali tej osobie jej miano, nie będą oni skorzy do podpisania stosownych dokumentów. Jednak kurator działający w imieniu małoletniego może wytoczyć do sądu powództwo o wyrażenie zgody zastępczej na zmianę imienia. Podobnie jak w przypadku wniosku kierowanego do organu administracji publicznej, niezbędne jest wskazanie konkretnej i racjonalnej przyczyny, która przemawia za wydaniem takiego rozstrzygnięcia.
W przeciwnej sytuacji powództwo zostanie oddalone, a interesant obciążony kosztami sądowymi. Na ogół jednak sądy kierują się dużą dozą wyrozumiałości i uwzględniają rozsądne życzenia dziecka. Jeżeli jednak taka sytuacja nie nastąpi, małoletni będzie musiał czekać aż do ukończenia pełnoletności ze zmianą imienia. Nie wydaje się to jednak powiązane z nadmiernymi trudnościami, dlatego warto odpowiedni okres czasu po prostu przeczekać.
